Natuurlijk vielen we van onze stoel bij het lezen van de evaluaties van de leraren over de voorjaarsreis naar Kenia. Omdat we nogal wat challenges te verwerken kregen dit keer (plotselinge vakantie, samen op een kamer, twee keer een workshop geven vanwege het ontbreken van kinderen, nauwelijks de klas in, taxichauffeurs op cursus) hadden we zo’n topscore niet verwacht. Vooral een kamer delen met iemand die je niet of nauwelijks kent, kon wel eens een struikelblok worden, dachten we. Ter plaatse was dat ook wel even een ‘dingetje’, maar deze groep scoorde zelf qua flexibiliteit een dikke 10. Desgevraagd gaven 19 deelnemers aan voor de volgende reis iedereen een keuze te geven. Dat gaan we zeker doen.
Ook voor samenwerking verdiende deze groep een 10. Zo dachten ze er zelf in de evaluatie duidelijk ook over. Hoeveel impact de reis heeft voor de eigen ontwikkeling en teamvorming bleek o.a. uit de opmerkingen: ‘Normaal ben ik altijd van afspraak is afspraak, maar toen ik na deze reis tegen mijn collega’s zei, dat af en toe een beetje stout zijn geen kwaad kon, kreeg ik spontaan applaus.’ en ’Ik ken deze mensen in 11 dagen al beter dan mijn team in 15 jaar.’ Omdat we nogal wat aandacht hebben besteed aan de voorbereidingsbijeenkomsten, zijn we extra blij met de waardering daarvoor. Eén van de grootste uitdagingen is namelijk om in de voorbereiding wel mogelijkheden en instrumenten aan te reiken, maar ook duidelijk te maken, dat de echte beginsituatie pas in Kenia kan worden achterhaald. Die verschilt per school en per regio en tevoren navragen wat de wensen zullen zijn, heeft nog zelden voldoende duidelijkheid verschaft. In de workshops bleek al snel, dat het stellen van de juiste vragen een belangrijke sleutel is.
Nog een paar kenmerkende woorden m.b.t. tot de persoonlijke ontwikkeling: : uit het ‘hokjes denken’, waardering, mind set, overtuiging, passie, bevlogenheid, oprechte interesse, realiteit, creatief, flexibiliteit, openstaan. En ook: waardering hebben voor hetgeen je al hebt; in het moment zijn / leven en daar optimaal aan bijdragen;  het project, heeft mij nog dichter bij mijzelf gebracht.
Tenslotte, ook interessant voor besturen: ‘De tweede keer meegaan heeft voor mij zeker een meerwaarde gehad.’ Hoe men kijkt maakt wat men ziet en de tweede keer kijk je zeker anders dan de eerste. Met nog wat filmbeelden, die iedereen weer even terugbrachten naar al dat moois, en een paar welgemeende wensen aan de volgende groep kwam aan deze reunistische evaluatie een weemoedig einde. Maar gelukkig, een connect-appgroep werd al snel geboren.

Ruud Musman