Vroeg op, of wat later op, maar bij iedereen gaat de wekker. Ontbijtje er in, voor de zekerheid wat lunch mee, flesjes water en nog een keer checken of je materialen allemaal in je tas zitten. We zijn natuurlijk enorm goed voorbereid en hebben het programma goed in ons hoofd zitten, zou wat zijn als je dan dingen vergeet…
Met wat kriebeltjes in de buik, veel nieuwsgierigheid en wat Hakunama Tata, stap je de auto in om vervolgens geen flauw idee te hebben waar je terecht komt. Als je dan aankomt op locatie is het zo fijn om dat bekende gezicht van je facilitator te zien. Dat is toch degene die weet hoe het er aan toe gaat in Kenia. In sommige gevallen is er zelfs een zeer enthousiaste Curriculum Support Officer aanwezig, die zelf zijn wekker nog veel vroeger had staan om op tijd te zijn.

En dan stap je dat lokaaltje binnen waar het allemaal gaat beginnen. Waarschijnlijk zijn zij net zo nerveus als jij. Dan is het heerlijk als de facilitator de dag inleidt en je samen regels opstelt die voor de groep belangrijk zijn. Daarna is het echt tijd om te’ meeten’ en ‘connecten’. Veel grote bescheiden ogen kijken jouw kant op en vaak vinden we het maar wat spannend om het woord te nemen. Na een aantal activerende werkvormen en energizers begint er wat meer geluid te komen en beginnen de ogen te stralen. Het is enorm fijn om een facilitator te hebben die dan hier en daar inspringt en jou als duo goed aanvult.
Zo langzamerhand gedurende de ochtend druppelt er nog meer volk binnen. Natuurlijk hebben wij als echte Hollanders stroopwafels mee. Daar moet natuurlijk wel een foto van gemaakt worden en de Kenianen wanen zich even in Nederland.

Dan is het toch echt tijd om het in groepjes te hebben over dat begrip: Education. Dan gaan deze mensen los. Ze mogen er eerst zelf over nadenken, en dan in discussievorm in groepjes van 4 tot een uiteindelijke visie komen. Er wordt hard gewerkt en de dingen die worden opgeschreven zijn prachtig. Ze zijn maar wat trots en willen dat dan ook graag met je delen.

In een klaslokaaltje verderop krijgen de Nederlanders nog een lesje Swahili, wat voor de bevolking hier veel pret op levert en er voor zorgt dat het ‘ijs’ is gebroken. Vervolgens krijgen de Kenianen natuurlijk op actieve wijze ook weer wat Nederlands aangeleerd. Tussendoor zitten ze vooral, te begrijpen met de huidige temperaturen.
Als we de werkvorm Wiggle wiggle doen, waarbij we in tweetallen bepaalde bewegingen moeten uitvoeren is de groep helemaal niet meer te houden, het plezier spat er van af. De energie is weer hoog en we kunnen weer aan het werk. De groep neemt op dat moment zelf het heft in handen en is druk aan het leren over de Learning Pyramid. Door samen op onderzoek uit te gaan en het vervolgens aan elkaar uit te leggen ontstaat een fijne leersfeer.
De dag vliegt voorbij en je zou er zo nog 3 uur aan vast willen plakken. De dankbaarheid straalt er vanaf als de mensen worden uitgenodigd voor de final celebration. Maar ons zitten ondertussen de ideeën voor maandag al in het hoofd en daar kijken we dan ook enorm naar uit. Zeker nadat de deelnemers opschrijven wat ze zouden willen leren en wat ze geleerd hebben, hebben we nu al zin in de volgende workshopdag.

Esther Dauvillier en Alfred Stegeman, leerkrachten P.O.