En of ze zaterdag nieuwsgierig waren naar het verhaal van Daniëlla Schotman over de ontwikkelingen binnen het onderwijs aan kinderen met speciale behoeften in Kenia, één van de jongste onderwijsprojecten van T4T. Weliswaar deden Nederlandse collega’s al in 2012 eerste onderzoeken naar de kansen, die er voor ons lagen, de echte stappen zijn pas een jaar of vijf oud. We zagen aanvankelijk deze kinderen vooral wachtend doorbrengen, terwijl de leerkrachten ontzettend bevlogen waren. Door in onze workshops vooral te focussen op de mogelijkheden van deze kinderen en hoe te differentiëren in de klas zijn er concrete ontwikkelingen waar te nemen.

Maar natuurlijk waren deze potentiële deelnemers aan de najaarsreis vooral nieuwsgierig naar hoe zij dit project straks kunnen voortzetten. Uiteraard lichtte Daniëlla ook daarvan de eerste tipjes van de sluier op. Hoewel deze doelgroep ruim vertegenwoordigd was op deze informatiebijeenkomst waren ook de andere projecten vertegenwoordigd. Sommigen hadden al die gelukzalige blik van ‘Ik weet al dat ik straks mee mag’, maar ook bij de anderen zag ik enthousiaste tintelingen bij de aanstekelige verhalen van onze bestuursleden. En dan waren er ook nog niet gekomen, deels door late berichtgeving, deels omdat ze door voorgangers al goed geïnformeerd waren, deels omdat deze datum hen slecht uitkwam of omdat ze zich nog niet hadden opgegeven. Het gaat vast weer een gemotiveerde groep worden.

Bart Oud schenkt jubileumcadeau aan T4T

De liefde van Bart voor T4T is nog onverminderd groot. Dat blijkt, naast zij vele eerdere acties, wel uit de beslissing bijdragen voor zijn 25-jarig jubileum in het onderwijs aan T4T te schenken. Bij elkaar goed voor € 525. Ook op de werkvloer heeft Bart trouwens al drie keer een waardevole bijdrage geleverd, eerst als leraar en later als directeur. Er gaan geruchten, dat hij dit keer weer een keer mee zou willen. Laten we het hopen. We kunnen nog wel wat ervaring gebruiken, bijvoorbeeld bij onze pogingen om ook Keniaanse workshopleiders op te leiden.

Niet nodig

De volgende verrassing kwam van Richard Koese. Er viel een envelop in de bus bij onze penningmeester Gert Jan Veeter met daarop de tekst: ‘Dit heb ik niet nodig. Wellicht heeft T4T er iets aan.’ Hoe mooi. Typisch Richard.

Bonbons

En dan was er nog een zoete verrrassing met een mooie bedankbrief van Maike van den Berg, die wegens omstandigheden voor de evaluatiereunie deze geplande versnapering niet kon maken. Zelf ontworpen natuurlijk. Een speciaal talent. Aan de foto te zien vielen ze in de smaak. Ik moest helaas eerder weg deze zaterdag, maar ik weet wat ik gemist heb.

Ruud Musman