Uit de koffieruimte van bredeschool Fiep Westendorp klinkt niets anders dan een overweldigend kabaal van uitgelaten, blije mensen. Enthousiast begroet ieder elkaar. Het is tijd voor de evaluatieochtend van de voorjaarsreis 2017; maar het voelt ook als een gezellige reünie.
De reacties uit de evaluatieformulieren worden onderstreept. Er is een vóór en een ná Kenia! De terugkomst thuis en op de werkplek wordt door velen als een harde terugkomst ervaren. En hoewel je dat ook eigenlijk wel weet, is de omschakeling groot.
De energie met elkaar is weer helemaal terug. Met voorwerpen en foto’s op schoot die de deelnemers doen denken aan een speciaal moment tijdens de reis. Een compliment op een verfrommeld briefje van een Keniaanse collega. Een cadeautje van het Nederlandse maatje, als dank voor de fijne samenwerking. Een foto die geen uitleg vraagt. En dan bekijken we nog de filmbeelden, samengesteld door Ruud Musman. Ogen stralen weer! We zijn met elkaar weer even terug in Kenia.
Roepen dat je flexibel bent is heel iets anders dan het daadwerkelijk te ervaren. Lukt het je om staande te blijven in een onbekende context? Hoe reageer je als het programma, dat je tot in de puntjes hebt voorbereid, helemaal op z’n kop zal moeten? Wat doe je als je duo maatje heel anders kijkt naar de dingen om je heen? In de evaluatie kwam terug dat de deelnemers zichzelf hebben verbaasd; ik ben dus wél echt flexibel! Als het er op aan komt lukt het me om los te laten. En: “soms kunnen dingen ook heel goed slagen zonder dat het op mijn manier verloopt”.
We vragen om feedback naar de organisatie; op praktisch vlak maar vooral inhoudelijk. Hoe kunnen we het bestaande programma nog meer verduurzamen. Welke vragen zijn we tegengekomen in Kenia en sluit het programma daar nog steeds goed op aan?
Als absoluut pluspunt komt naar voren: de menging van PO en VO leerkrachten. “Wat hebben we veel van elkaar geleerd”. Dat de menging de sfeer ten goede is gekomen, ervaren we ook deze ochtend weer. Na afloop van het officiële gedeelte zoekt iedereen elkaar op in een hippe Amsterdamse horecaspot. We nemen nog even geen afscheid. Het voelt weer alsof we met elkaar in Afrika zijn en als vanzelf bedank ik de ober met een “thank you”. Laten we maar zeggen dat het een goed teken is. Als de middag dan echt tot een einde komt, houden we het maar op een ‘tot ziens’. Wie weet! Enkele deelnemers hebben de wens al uitgesproken om nogmaals mee te gaan.
Ondertussen werpt het bestuur en de begeleiding de blik alvast op vooruit. Zaterdag 20 mei is de volgende informatieochtend gepland voor de najaarsreis. De werving gaat starten; we zijn op zoek naar enthousiaste, nieuwsgierige schoolleiders PO en schoolleiders/teamleiders VO, specialisten Jonge Kind en special needs die een lifechanging experience als deze wel aan durven gaan! Ben je erbij?
Lysanne Kapiteijn
