En weer heeft hij het voor elkaar

Iedereen, die wel eens mee geweest is naar Kenia weet, dat het leven daar vol verrassingen zit. Challenges noemen ze het daar. Zo dachten we het bezoek van september a.s. goed geregeld te hebben met de directeur van de TSC, de werkgever van de onderwijsgevenden. Komt daar vorige week een oekaze van de hoogste baas, de de Education Cabinet Secretary, dat in de komende drie maanden geen onderwijsgevende de school uit mag en er ook geen vreemdelingen in mogen. Dit in verband met de komende eindtoets in oktober. Dat is handig als je op zaterdag en maandag workshops wil gaan geven aan directeuren en teamleiders en de rest van de week coaching on the job wilt gaan doen. Het betekent vooral een megaklus voor onze directeur ter plaatse, Francis Nzai, om te proberen beweging te krijgen in de regionale notabelen. Want T4T mag dan bekend zijn in Kwale, landelijk kent men ons niet of nauwelijks. En verdomd, hij flikt het toch weer. De workshops worden weliswaar op zaterdag en zondag gegeven, maar door de week kunnen we de scholen gewoon bezoeken. En zo komt de nieuwe groep directeuren, teamleiders en specialisten onwetend van onze zweetdruppels de voorbije weken, vol goede moed naar de eerste workshopdag. Dat er nog genoeg challenges voor de boeg liggen, vermoeden ze inmiddels wel.
Om te beginnen is daar de inhoud van de workshop. Omdat we uit ervaring weten, dat to meet en to connect eerst nodig zijn, evenals de basiswetenswaardigheden met betrekking tot de reis, de kleding, het vervoer, het visum e.d., is de eerste dag inhoudelijk nog voor de hoofdzaken bedoeld. Wat zijn belangrijke ingrediënten voor een workshop, wat kun je verwachten van de deelnemers, hoe ga je samenwerken met je onbekende collega? Gelukkig zijn er ook enkele ervaren deelnemers, die belangrijke aandachtspunten kunnen aanreiken.
Drie van die ervaren collega’s gaan de nieuwe uitdaging aan om drie Keniaanse collega’s te trainen in het geven van workshops, zoadat na de schoolleidersopleiding ook dit onderdeel steeds meer in Keniaanse handen zal komen. Zij hebben dus geen Nederlands maatje. Spannend? Ja. Kansrijk? Ook. Met een hoofd vol, maar voor sommigen nog niet vol genoeg, kan het nadenken beginnen, waarna we volgende week verder op de inhoud zullen ingaan. De sfeer zit er in ieder geval al goed in en vertrouwen in deze groep hebben we zeker.

Ruud Musman

Post a comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.