In deze blog de belevenissen vanuit het basisonderwijs en vanuit het voortgezet onderwijs

Wat een betrokkenheid in de workshop primair onderwijs

Vandaag is het zover, de eerste workshopdag. We verzamelen onze spullen en stappen na het ontbijt verwachtingsvol de taxi van Anton in. Een vrolijke Keniaan, die ons gedurende de reis vertelt over de omgeving. We passeren huizen van leem, vrouwen en kinderen met bakken water op hun hoofd en jongens die op hun motor wachten op passagiers. Na 2,5 uur arriveren we op Kilimangodo Primary School. Alle leerkrachten zitten klaar in een cirkel en kijken ons verwachtingsvol aan.

Peter, onze facilitator begint met de ontvangst, het gebed, de normen en afspraken en introduceert ons. Wij mogen het overnemen en starten met verschillende kennismakingsspellen. Let’s meet! We zien tijdens elk spel iedereen steeds meer loskomen. De kop is eraf en dit gaat een mooie dag worden! Na de tea break, gaan we verder met connect. Dansend op muziek komen we steeds in een andere groepssamenstelling samen en gaan  de dialoog met de elkaar aan over inhoudelijke vragen als: ‘What are your challenges as a teacher?’ en ‘Why did you become a teacher?’ Daarna splitten we op in twee groepen; we kunnen starten met learn! We gaan in op ‘Wat maakt jou een goede leerkracht?’ en de Pyramid of Learning, afgewisseld met hilarische energizers! Wat een betrokkenheid! Daarna even uitblazen met een heerlijke stroopwafel. De sfeer zit er goed in en deelnemers worden uitgenodigd om energizers met de groep te delen. Liedjes, dansjes en gekke bekken, iedereen doet mee. Daarna nog even reflecteren. Wat betekent active learning voor jou? En hoe krijgt active learning een plek in jouw onderwijs. Ze tekenen een symbool dat dit verbeeldt en daarna delen we onze inzichten. De temperatuur loopt op en de groep is het er over eens dat we morgen eerder moeten beginnen, zodat we lekker veel energizers buiten kunnen doen. De lunch staat klaar, wat er onder luid gesmak goed in gaat. We nemen afscheid en bespreken deze dag na en volgende dag voor met de facilitator. Morgen neemt hij ook inhoudelijk een deel op zich. Peter wil graag een workshopleider  worden. Nu zitten we in de auto. Na een half uur zijn we op de main road en ligt mijn maatje al in diepe slaap. Anton geniet van de gedownloade Kenya Top100 en ik kan niet wachten tot ik mijn schoenen uit kan doen.

Wieke van de Ven

Een inspirerende en geslaagde Eerste Secondary School workshop!

Vandaag hebben wij onze eerste workshop verzorgd aan de Msambweni Boys School. De naam zegt het al: een jongensschool. Het is een internaat waarin jongens tussen de 12 en 20 jaar verblijven. Ook in de weekenden. Bij aankomst vielen ons (Carolien en mij) twee dingen op, namelijk: de visie en missie van de school stonden in grote letters gedrukt bij de muren van de ingang en ook bij het betreden van het lesgebied. Vrijwel overal was dit terug te zien binnen de school. Daarnaast zagen wij leerlingen massaal bezig met huishoudelijke taken zoals het vegen van klaslokalen, de was ophangen enzovoorts.

We waren wat aan de vroege kant gearriveerd. Onze facilitator, genaamd Martha, koppelde ons aan een leerling die ons een rondleiding gaf door de school. In de tussentijd waren andere leerlingen nog bezig met het schoonmaken van het lokaal waarin de workshopsgehouden zouden worden. Na een kleine tien minuten konden we het lokaal in om ons voor te bereiden en druppelsgewijs kwamen de eerste leerkrachten binnen. De sfeer zat er meteen goed in. Hier en daar wat verlegen docenten, maar daar kwam al vrij snel verandering in na de eerste energizers. Het was ongelooflijk mooi om te zien dat ze de vrijheid namen om zich te uiten gedurende zo’n energizer. Ze lieten zich helemaal gaan. En het mooiste van alles was dat ze onderwijs als hun roeping zagen. Het is een privilege om les te geven aan adolescenten. Het beroep leraar is een zeer gerespecteerd beroep ten opzichte van hoe wij dat in Nederland ervaren.

Tijdens een tussentijdse ingelast Q&A. moment kregen we veel vragen over het nieuwe curriculum dat over twee jaar officieel wordt ingevoerd in Kenia, namelijk het Competence Based Curriculum (CBC) en ze wisten niet zo goed wat te verwachten van deze CHALLENGE. Ook merkten we dat er behoefte was aan werkvormen waarbij sprake was van active learning. We hebben twee actieve werkvormen ingezet in de vorm van Think, Share & Tell en het viel ons op dat ze allemaal actief aan de slag gingen. Tijdens het reflectiemomentje koppelden ze terug dat ze geprikkeld werden om actief na te denken over de opdracht/ het vraagstuk. Voor ons was het feit dat ze met elkaar in discussie gingen een grote winst. Na afloop kwam Ebrahim (docent Engels en Literatuur) naar me toe en vertelde hij me dat hij de werkvorm meteen wilde gaan voorbereiden voor de lessen de komende week met zijn klassen. Ik vroeg hem of ik mocht komen kijken. Dat vond hij toch iets te spannend! ‘Let me think about it and then I will let you know tomorrow, okay?’ Ik zei het volgende tegen hem: ‘Off course, but listen Ebrahim, I did not come all the way from the Netherlands to judge you. If that was the case, I wouldn’t even participate in this project. We are colleagues and fully equal to each other. We are here to meet, to connect and to learn from each other, remember?’ Ibrahims nerveuze gezichtsuitdrukking, maakte vrij snel plaats voor een grote ontspannen glimlach.

To be continued.

Hajare Ait Ouaba