Geen zieken, in ieder geval niet ziek genoeg, dus ook geen lerarentekort voor T4T donderdagavond op Schiphol. Iedereen ruim op tijd en een soepele vlucht, waarin hier en daar een oogje wordt dicht gedaan, maar eigenlijk vooral niet. Probeer het maar eens op die harde stoelen van Kenya Airways. Na een uur of 7 ½ snuiven de meesten de voor Afrika zo typische zoetige geur in Nairobi al binnen. Een beetje thuiskomen voor wie eerder mee was en apart, maar onuitwisbaar voor wie nieuw is. Oversteken naar Domestic Flights, horloge twee uur vooruit en wachten, drie uur lang. En dan nog een uurtje naar Mombasa. Wat een schitterende blik op de besneeuwde Kilimanjaro deze keer. Althans voor wie de ogen nog kan open houden. Om zich te wapenen tegen de airco in de vliegtuigen zijn we nog lekker op zijn Hollands gekleed. En dat zweet lekker aan als je met zijn zessen plus bagage met 30 graden in een 
Toyotabusje door Mombasa moet. Het wordt vooral stil in de auto’s. Indrukken, indrukken, indrukken. Of gewoon in slaap gevallen. En dan komt de gevreesde pont. We hebben juist tot onze vreugde vernomen, dat toeristen niet meer in die eindeloze rij hoeven te wachten. Bij de eerste bus gaat dat prima, maar dan stokt het. Terwijl de temperatuur stijgt, bewaart Marlies als ervaren Keniaganger de rust. Een uur later arriveert de bus bij het Baobab-paradijs. Nog net op tijd om de lunch mee te pakken. En de gezichten staan nog steeds, of weer, vrolijk.
Volgende hobbel blijkt de wifi. Die is namelijk sterk verbeterd… Alleen is de code aan de kamers gekoppeld en die zijn nog niet allemaal vrij gegeven. Daarom krijgen jullie zo laat bericht, beste thuisblijvers. De rest van de dag staat in het teken van bijkomen en verkennen. ‘Hoe laat moesten we ook weer verzamelen?’ Het is ze vergeven op dit moment. Staat allemaal in de gids. En om half zeven is iedereen er voor de aftrap, tevens
kennismaking met de jarige Francis Nzai, onze directeur. Uiteraard trakteren wij hem bij het diner op de traditionele ‘luidruchtige’ taart.
Chama kinaweza kuanza, kwa sababu sisi ni ndani (Het feest kan beginnen, want wij zijn binnen)
Ruud Musman
