Wat Teachers4teachers na jaren nog kan betekenen

Terwijl Francis Nzai in Kenia volop in actie is om onze komende reis mogelijk te maken kwamen we een leuke blog tegen over Christel Ermers.

In 2011 ging Christel Ermers voor de eerste keer als coach bij de schoolleidersopleiding mee naar Kenia. Met volle teugen nam zij alle indrukken tot zich en met haar spontane uitstraling werd zij zelfs bij Keniaanse directeuren thuis uitgenodigd. Bijna kwam het zover, dat zij een geit mee naar huis mocht nemen. Het drukt de dankbaarheid van de schoolleiders over haar coachende bijdrage uit. Bij terugkomst in ons hotel kwam er geen einde aan haar verhalen. Iedereen hing aan haar lippen. In haar blog voor onze website trof zij de kern van ons werk: ‘Chistel geeft ons geen vis, maar leert ons hoe te vissen.’ Na haar directeurschap heeft zij zich voor SKIPOV ingezet voor personeelszaken en werd afdelingsdirecteur op het Udens College

Hoe mooi om dan nu in een blog over haar ter ere van haar nieuwe functie als senior adviseur arbeidsmarkt, onderwijs en economie bij Wise up te lezen wat haar werk bij Teachers4teachers nog altijd betekent. Een fragment:

 

 

 

Als je een droomopdracht zou omschrijven, hoe ziet deze er dan uit?

Een droomopdracht is een betekenisvolle opdracht met maatschappelijke impact. Met name inclusiviteit vind ik enorm van belang en dat bedoel ik in de breedste zin van het woord.

De kansenongelijkheid is fors aan het toenemen. Vanuit het onderwijs heb ik gezien dat er kinderen zijn die in een bepaalde omgeving opgroeien waarin ze niet alle steun krijgen die ze nodig hebben, door allerlei redenen. Het doet ertoe op welke plek je wordt geboren en opgroeit, ik zie het als mijn opdracht om de kansen gelijker te maken. Om dit te kunnen realiseren heb je vaak met complexe problemen of vraagstukken te maken. De oplossing is daarom ook vaak niet zomaar bedacht. Daarvoor moet je eerst een grondige analyse maken, om echt een oplossing te vinden voor het probleem. Mijn droomopdracht is dan ook een opdracht waarin er ruimte is voor een gedegen vooronderzoek, om het probleem achter het probleem te zoeken.

Om dit te kunnen doen moet je echt oordeelloos kunnen kijken. Dit heb ik in Afrika geleerd, waar ik vrijwilligerswerk heb gedaan voor Teachers4Teachers. Ubuntu is daar de levensfilosofie. “Ik ben omdat wij zijn” is een van de lessen die ik daar heb geleerd. In je eentje ben je helemaal niks. Het gaat om de community, en zo kijk ik dus ook naar de teams waar ik leiding aan heb gegeven. Iedereen brengt iets anders. Ik heb zoveel in Afrika geleerd, ik meer van hen dan zij van mij zo is mijn beeld. Maar ik weet dat zij andersom precies hetzelfde denken. Door oordeelloos te kijken naar elkaar ontstaat er verbinding en uitwisseling. Ik dacht bijvoorbeeld dat een school altijd een gebouw moest zijn met lesmateriaal, maar een school draait om ontwikkeling, en beide zijn daarvoor niet eens persé nodig. Dat zijn de kaders die wij hebben meegekregen.

 Wij wensen Christel veel succes in haar nieuwe baan, maar met deze basisgedachte zit dat wel goed.

 

Ruud Musman

 

Post a comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.