Eindelijk is het dan zover. Drie specialisten kinderen met speciale behoeften en tien (adjunct)directeuren primair onderwijs gaan over ruim twee weken samen met de bestuursleden de volgende stap zetten in ons Keniaans avontuur. Een avontuur, dat het twee jaar lang zonder directe Nederlandse inbreng heeft moeten stellen, maar dat zich intussen sterk heeft ontwikkeld. De specialisten zullen in twee duo’s workshops aan leraren en directieleden uit het speciaal onderwijs geven met als focus ‘from disability to possibility’. Daniëlla zal dat doen met een Keniaanse workshopleider in opleiding, omdat zij al eerder is mee geweest. In het primair onderwijs zullen vier duo’s workshops geven met als thema ‘onderwijskundig leiderschap’ Linda en Femke zullen dat eveneens met Keniaanse collega’s doen, die net als zij al eerder ervaring hebben opgedaan. Twee duo’s zullen zich richten op leidinggevenden in het kleuteronderwijs met eveneens ‘onderwijskundig leiderschap’ als thema.
Vanuit het voortgezet onderwijs zijn er dit keer geen aanmeldingen vanuit de teamleiders, maar Marlies Wentink zal als kandidaat bestuurslid en projectleider voortgezet onderwijs Keniaanse collega’s begeleiden in het geven van workshops over het aansturen van hun teams. Tot voor kort werd dit gedaan door Lysanne Kapiteijn, maar zij heeft besloten haar werkzaamheden te beëindigen (uitgebreid afscheid volgt nog) en is bovendien in het gelukkige nieuwe bezit van een prachtige dochter. Zo kunnen we met een klein team de draad binnen alle projecten weer oppakken.

De eerste voorbereidingsdag staat altijd voornamelijk in het teken van ons motto ’to meet, to connect, to learn’, de reis zelf en het kennismaken met het Keniaanse onderwijs. Daarnaast maken we de samenstelling van de duo’s bekend en werpen we een eerste blik op het geven van workshops en de specifieke inhouden. Kunnen we die workshops dan niet meteen in elkaar timmeren? Nee, zeker niet. Onze insteek is vooral het organiseren van onderlinge uitwisseling en kennisdeling en waar nodig iets toevoegen. Dat betekent een flink hap onzekerheid en flexibiliteit voor de Nederlanders, maar veel eigenaarschap voor de Kenianen. We komen namelijk niet vertellen hoe het moet, maar vragen naar hun onderwijskundige uitdagingen op de eigen school. Dat kunnen er verschillende zijn, maar er zullen ongetwijfeld overeenkomsten zijn. Samen kunnen ze elkaar daar zeker mee op weg helpen en wat wij nodig hebben is een rugzak vol management tools, die ze op hun eigen school zouden kunnen inzetten om hun team (of misschien ouders) in actie te krijgen.

Omdat we door de week enkele deelnemers op hun school gaan bezoeken, zullen klassenobservaties met coachende feedback en actieve teamvergadering in ieder geval deel uit maken van de workshop. Dat betekent sowieso actie. Over die tools zullen we ons volgende week buigen.

Ik kan niet wachten,

Ruud Musman